Ιστορία Χωριού Ζερβάτι
Το Ζερβάτι είναι χωριό αρχαιότατο και ελληνικότατο. Οι κάτοικοι του ήταν πάντες ιθαγενείς πληθυσμός και ισχυρό ελληνικό φύλλο του κλάδου των Ατιντάνων κατά του Θουκυδίδη και του Στράβωνα.
2. Η ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΖΕΡΒΑΤΙΟΥ
2.1 ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Το χωριό Ζερβάτι εκτείνεται στους πρόποδες του βουνού του Δριάνου, στη νότια πλευρά του δημοσίου δρόμου Γεωργουτσάτι - Άγιοι Σαράντα, ανάμεσα στα χωριά Γεωργουτσάτι και Μπουλιαράτι, μισή ώρα δια ποδός απ' τη στροφή αυτού του δρόμου και στη δυτική πλευρά του δημοσίου δρόμου Κακαβιά - Γεωργουτσάτι σε απόσταση ενός χιλιομέτρου απ' αυτόν, με την παλαιά και τη σημερινή του τοποθεσία.
Το χωρίο Ζερβάτι είναι αρχαίο οίκημα τοποθετημένο πάνω σε Ιλλυρική τοποθεσία, στο νότιο μέρος της φυλής των Ατιντάνων, οι οποίοι ήταν και αυτοί Ιλλυριοί.
3. Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΖΕΡΒΑΤΙ (ΜΕΧΡΙ ΤΟ XII ΑΙΩΝΑ)
4. Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΖΕΡΒΑΤΙ (ΧΙΙ-ΧV ΑΙΩΝΑΣ)
5. ΤΟ ΖΕΡΒΑΤΙ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ (XVI – XIX αιώνας)
[2]
Π. Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου σελ.5 βιβλίον πρώτον. 1856 Tit Livi, Πολύβιος, Πλούταρχος.
[3]
Π. Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου σελ. 17, παράγραφος 13-14. Πρώτο βιβλίο Τόμος Ι, Αθήνα 1856. Περιοδικό Iliria No 3 σελ.178
[4]
Π. Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου, βιβλίο Ι, Τόμος Ι σελ.17 παράγραφος 14
[5]
Νικόλαος Μυστακίδης: "Ηπειρωτικός αστήρ" έτος Α' Αθήνα 1904
[6]
Π. Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου, σελ 406, κεφάλαιο " Κατάλογος των Αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως"
[10]
"Τα μικρόβια είναι οι φίλοι και οι εχθροί μας" A.G. Kucajeva. Μετάφραση αλβανικά: Fehmi Xhuglim 1963 Tirana
[11]
Νικόλαος Μυστακίδης: "Ηπειρώτικος Αστήρ" Έτος Α, Αθήνα 1904.
[12]
Ιωάννης Λαμπρίδης: " Ηπειρώτικα αγαθοεργήματα και άλλα δημοσιεύματα" Βιβλίον Α' (1839-1891) Μέρος Ζ' - ΣΤ', σελίδες 328-329.
[13]
Κώστας Μποζιόρης – Φίλιππος Λίτσιος «BurimetregimtarebizantineperHistorineeShqiperise», ΤΙΡΑΝΕ, faqe 251-317
[15]
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Πυρσός, έτος 1930, τόμος 12, σελ. 17
[16]
«Τηλεθεατής», περιοδικό Ιουνίου 1992. Σπήλαιο Ζερβάτη με δύο λιμνούλες και σπάνια υδρόβια φυτά. Το σπήλαιο είναι στο παραθαλάσσιο χωριό Σάμη της Κεφαλονιάς.
[17]
Κώστας Μπίρης: «Αρβανίτες», Αθήνα 1960, σελ. 109
[19]
Πραχτικά του τρίτου Πανιονίου Συνεδρίου. Αθήνα, σελ. 235-244.
[20]
Το χρονικό των Τούκων
[21]
Una cronica in versi inedita del secolo XV sui duchi e i conti di Cefalonia, Giuzepe Schiroi, Munchen 1960, σελ. 531-538
[23]
Παναγιώτης Αραβαντινός «Ιστοριογραφία της Ηπείρου», τόμος Ι, έτος 1856, Αθήνα, σελ 145, 357, 179, 185.
[24]
Α. Πετρίδης: «Χρονικό Δριοπήδος» Νεοελληνικά ανάλεκτα «Παρνασσός», Αθήνα 1871, Απρίλιος, τόμος Α΄, Μέρος Β΄, Φυλλάδιο Α΄, σελ. 30.
[25]
Halil Inalcik: “Surit-i Defter-i Sanxhak-I Arvanid, 835, Hhicri tarikli, Istambull 1954 Ένα τεύχος ξαναδουλεμένο απ’ τον AliBejVrenozi ήρθε στα Τίρανα της Αλβανίας το έτος 1956 και παραδόθηκε στο αρχείο του κράτους (Ο Ali ήταν στρατιωτικός φεουδάρχης).
[26]
Π. Αραβαντινός: Χρονογραφία της Ηπείρου, τόμος Α΄, σελ. 363 («ιδιόκτητον»)
[27]
Studime historike Nr. 4, viti 1965, Tirane, f. 22
[28]
Historia e Shqiperise, Vol. I, Tirane, 1959 f. 234
[29]
Ν. Μυστακίδης: «Ηπειρώτικος αστήρ», Αρ. 67-68-69 Αθήνα 1904 (Εθνική Βιβλιοθήκη Τιράνων)
[30]
Παν. Αραβαντινός: ¨Χρονογραφία της Ηπείρου¨, σελ. 179, 357, Αθήνα, 1856 Βιβλίον πρώτο
[31]
Φόρος για το κάθε άτομο της οικογένειας, για την κεφαλή.
[32]
Φόρος για να κρατήσουν τη θρησκεία τους.
[33]
Φόρος για τα ζώα, για τα κατοικίδια.
[34]
Φόρος για να μην πάνε στρατιώτες.
[35]
Ηπειρώτικος Αστήρ 1904 Αθήνα Έτος Α'. Κείμενο του Α. Οικονιμίδη.
[36]
Χρονικό της Μητρόπολης Αργυροκάστρου. Αρ. 79 Σελ. 72
[37]
"Το Δέλβινο και τα περίχωρα του" Βασίλης Μπάρας 1966
[38]
μουσιάς =κοινοτικό, περιουσία όλων
[39]
Χρονικά της Μητρόπολης Aργυροκάστρου